Van onze verslaggever Ruud,
Zo langzamerhand zijn de kaarten geschud voor deze competitie. Alle tegenstanders hebben we gezien en hun sterkte kunnen ervaren. Wij moeten onze pijlen richten op Trefpunt en TOGB. En tegen de overige tegenstanders zo veel mogelijk punten halen.
Zo ook tegen Overschie, die hoog in de ranglijst staat. Uit werd het in een ijskoude zaal 7-3. Thuis was de temperatuur flink warmer, maar dat mocht ons spel niet veel baten.
Ik flikte het om opnieuw puntenloos de zaal te verlaten. Peter en Rutger waren iets meer fortuinlijk met elk 1 punt. Daarbij viel de winnende wedstrijd van Rutger bijzonder op. Zijn vrolijk zwierende armen brachten het balletje vlot en met effect op tafel, waardoor zijn tegenstander Eric Butzelaar in vertwijfeling werd gebracht. Peter wist ook met zijn snelle spin deze man te kloppen.
Al met al wordt het weer spannen voor ons in deze poule. Er moet meer inspiratie gevonden worden om onze handhaving veilig te stellen.
Van onze verslaggever Ruud,
Er op en er over was het devies voor de 5e speelronde deze competitie. Aantreden tegen hekkensluiter TOGB is bepaald geen straf en moest leiden tot een klinkende overwinning. Ward was naar de Oost en dus mocht Rutger opnieuw zijn kunsten komen vertonen.
TOGB heeft good-old Remco van Es in de gelederen. Een berekening bracht aan het licht dat hij inmiddels ruim voor de eeuwwisseling onze vereniging heeft verlaten, maar nog steeds met plezier ons honk bezoekt.
Het spel deze avond was leuk, bij flarden mooi en soms zelfs spannend. Tot onze eigen verrassing was de stand 3-5 na 8 partijen. En dus moest er even iets gecorrigeerd worden. Rutger mocht de 9e pot spelen en maakte met mij de afspraak; ‘als ik deze win, moet jij de laatste ook winnen’.
En ja hoor, hij pikte het puntje. In de laatste wedstrijd was het dus de beurt aan mij om het gelijkspel eruit te slepen. Wel tegen de TOGB-er met het sterkste spel. En zoals te doen gebruikelijk werd ik op 2 games achterstand gezet, voordat ik ging nadenken over zijn zwakke plekken en de beste service die ik op tafel kan brengen. Dat nadenken leidt tot betere prestaties, was mij wel bekend, maar paste ik de laatste tijd weinig toe. Zo niet deze keer, waardoor ik alsnog in 5 games de zege behaalde en het gelijkspel een feit werd.
De belangrijkste punten werden door Peter en Rutger gemaakt. Elk 1. De dubbel Peter/Ruud redde het deze keer niet.
Eigenlijk te weinig punten, maar wel een leuke avond.
Van onze verslaggever Robert,
De titel van dit verhaal zegt het helemaal, het was afgelopen zaterdag teleurstellend! In de strijd om het bereiken van de play-offs werd dan wel voor de vijfde achtereenvolgende keer gewonnen, maar deze keer met het kleinst mogelijke verschil. De Taverianen waren niet scherp, tegenstander Alexandria wel.
Patrick begon tegen Jos Eilers. Jos wordt door Patrick gevreesd vanwege zijn service waar Patrick in het verleden geen grip op had. Deze keer viel dat allemaal reuze mee en Patrick ging met de zege aan de haal maar dat leek meer aan Jos te liggen die scherp oogde maar met name nerveus bleek.
Tegen Bram kwam Jos al beter in z’n spel maar Bram was op de ‘big points’ iets beter bij de les.
Tegen Robert in de laatste partij van de dag was Jos scherp, messcherp. En Robert niet. De eerste twee games gingen nipt verloren omdat Jos vrijwel foutloos speelde en Robert niet. In de derde game oogde Robert scherper, getuige de 9-3 voorsprong maar Jos liet zien dat hij nog niet verslagen was. De game ging weliswaar verloren met 11-8 maar Jos startte weer goed in de vierde game. Prachtige rallies, Robert werd naar achteren gedwongen en had veel terug maar als Robert dacht dat het punt gespeeld was, haalde Jos uit met een verwoestende forehand waar een Cornelis Houmes jaloers op zou zijn. Jos derhalve de terechte winnaar.
Willem Vuerhard bleef aan de kant van Alexandria puntloos maar scoorde in z’n partij tegen Robert wel het mooiste punt van de dag. Robert serveerde met forehand uit de backhand-hoek en de bal draaide keurig weg naar de backhand van Willem. Die retourneerde naar het midden van de tafel en Robert spinde scherp naar de forehand van Willem. Willem was ‘opeens’ ook alert in de forehand-hoek en met een verwoestende spinbal naar de forehand van Robert, loei- en loeischerp, maakte Willem het punt met een terechte staande ovatie van het publiek tot gevolg.
Tegen Danny Groenewoud werd ook teleurstellend gespeeld. Alhoewel, Danny is natuurlijk niet voor niets vorig jaar afdelingskampioen geworden en heeft met 8 uit 12 een keurig percentage. Bram oogde niet scherp en verloor. Patrick oogde niet scherp en verloor ook. Robert weet dat Danny liever niet tegen hem speelt maar verloor de eerste game. Gelukkig was Robert daarna wel scherp en viel voor zijn doen zelfs veel aan. Drie gewonnen games op rij.
Het dubbel was ook al teleurstellend. De eerste twee games werden nog wel gewonnen maar dat lag volledig aan de tegenstanders. Die gingen vervolgens wel beter spelen en Patrick en Robert bleven het bedroevende niveau etaleren. Terecht verlies in vijven. Alle plussen en minnen bij elkaar opgeteld bleef er een 6-4 winst om te noteren op het wedstrijdformulier.
Gelukkig is er een derde helft. En Alexandria, gezegend met een eigen zaal en een eigen keuken, daar mag je wat van verwachten. Omdat het eerste jeugdteam en het eerste damesteam, beide op landelijk niveau, ook thuis speelden en ook het twee herenteam thuis speelde, was het een drukte van belang. Maar, nou komt ie, de keuken ging niet open! Om half zes waren alle wedstrijden afgelopen en de keuken ging niet open!
De dames hadden een tegenstander uit Groesbeek (dus niet naast de deur) op bezoek, en de keuken ging niet open!
Toen Patrick en Robert om kwart voor zes gingen douchen, was de kantine al meer dan half leeg, want de keuken ging niet open!
Als je er, als een van de grootste verenigingen van het land, voor kiest om zo weinig mogelijk omzet te draaien, dan is dat volledig eigen keuze. Maar als je op landelijk niveau wilt presteren en de keuken gaat niet open?
Toen Patrick en Robert gedoucht en popelend terugkwamen, zaten Bram en Gert-Jan van der Wielen van team twee er nog. De rest was vertrokken!
François van team 2 beloofde om dit bij het bestuur aanhangig te maken. Wij zeggen op onze beurt, een punt voor de ALV. En dit stukje mag best als aanleiding worden gebruikt. Niet als ingekomen stuk maar als een echt agendapunt.
Van onze verslaggever Robert,
Voor het eerst sinds jaren speelden team 1 en team 2 samen thuis. Dat was dus wennen voor Sami, Marco, John en Carlo. Thuis spelen en niet op de eerste tafel. Of het daar aan lag (of aan de sterkte van de tegenstander) zullen we wellicht nooit weten, feit is wel dat ze er met 10-0 van af werden gerost.
Dan verging het de mannen van team 1 een stuk beter. Als nummer twee van de ranglijst werd de nummer vier, Pecos, ontvangen. Vorig seizoen nog uitkomend in de derde divisie maar hun kopman moet, wegens personele problemen in de hogere teams, dit seizoen verstek laten gaan.
De eerste wedstrijd van de avond moest Robert vol aan de bak tegen Martin (Bel-)Hamel. Martin speelt sinds kort met korte noppen op z’n backhand en samen met een verwoestende forehand spin maakte hij het Robert moeilijk. Robert speelde naar eigen zeggen één van z’n betere potten van het seizoen en maakte weinig fouten. Martin deed op dat punt niet voor hem onder en zo ontstond een boeiende pot. De betere won niet (want die was er eigenlijk niet) zodat de meest fortuinlijke won. Het gemiste fortuin werd in Robert’s tweede pot weer voldoende compenseerd en tegenstander Kristijan Plesnik werd daar terecht niet zo vroljk van. In z’n derde pot van de avond had Robert weinig problemen met Ilja Koers. Robert speelde degelijk, Ilja te vaak alles of niets. Hij had een paar prachtige onhoudbare smashballen maar maakte daarentegen ook veel fouten. Dat was niet uniek in die partij want tegen Bram en Patrick was hij ook erg slordig in de afwerking. Bram speelde goed en bij vlagen weergaloos. Patrick was één game uit z’n concentratie (een 3-0 voorsprong eindigde in 11-3 verlies maar de volgende game werd dat met 11-2 weer rechtgezet).
Al met al een eenvoudige avond waarin Patrick in Robert met name in het dubbel lieten zien dat ze goed op elkaar zijn ingespeeld. Dat was van een geheel andere orde tijdens het douchen na afloop maar het water was dan ook allesbehalve warm. Een 9-1 overwinning derhalve en nog maar één puntje achter koploper Ilac.
Volgende week op zaterdag naar Alexandria 1. We waren liever naar Papendrecht gegaan maar die krijgen een gezellig team op bezoek. Overigens, als ons tweede met 10-0 klop krijgt van Alexandria 2 en wij moeten tegen Alexandria 1, wat zal dat voor eindstand opleveren? Kortom, dat wordt een lastige middag, ook al omdat Rutger niet meegaat...
