Verslag team 5

Details

Published on Sunday, 21 April 2013 20:43

Hits: 988

Van onze verslaggever Laurens,

De competitie is bijna ten einde. Team 5 staat op een mooie derde plaats. Met nog twee wedstrijden voor de boeg is er een redelijk veilige marge van 8 punten voorsprong op de nummer vier Pitt. Nummer één DHC (16 punten) en nummer twee TOG (6 punten maar een wedstrijd minder gespeeld) staan op een te grote afstand om nog te spreken over een mogelijk kampioenschap. Een spannende titelrace dus tussen deze twee teams en het leuke is dat wij ze allebei nog tegen krijgen. Een cruciale rol is voor ons weggelegd, en daar genieten we van.

Gisteravond kregen we dus TOG op bezoek. René, Martijn en Rajender maakten met 1-9 in de uitwedstrijd gehakt van Rutger, Hester en Peter-jan. Al was deze uitslag erg geflatteerd, alle vijfsetters vielen toen hun kant op. Ook nu was het weer spannend. Laurens begon minder overtuigend tegen Martijn. De eerste twee games gingen verloren, maar Laurens knokte zich terug in de wedstrijd, speelde meer op de zwakkere backhand van René en trok zo toch aan het langste eind. Peter-jan verzuimde eigenlijk te winnen van Rajender. Na meermaals een ruime voorsprong in de games lukte het niet om het af te maken. Helaas nam Peter in de vijfde game te weinig het initiatief en verloor ook weer na een ruime voorsprong nipt met 10-12. Rutger rekende af met de 90% speler René. Tweemaal werkte hij keurig een fikse achterstand weg. In de open rally's schitterde Rutger met prachtige ballen, in de schuif rally's was René koning. Zaak dus om deze rally's te voorkomen en dat deed Rutger uitstekend. Het dubbel Peter-jan/Laurens liet vorige week dramatisch spel zien. Nu begon het goed met een eenvoudige gamewinst, maar de daaropvolgende games verliepen weer dramatisch. Veel te veel eigen fouten. Na de rust begon Peter-jan enigszins moeizaam tegen Martijn. Door zelf goed het initiatief te nemen was game 4 de winnende voor Peter-jan. Laurens won van René en vond het open spel zonder al te veel effect wel prettig. En zo stonden we op een verrassende voorsprong 4-2. Rutger had de grootste moeite met de service van Rajender. Hij kon dat potje niet breken en ja als je de service niet goed terug krijgt wordt het lastig. Hij verloor deze wedstrijd dan ook vrij eenvoudig met 0 - 3. Peter-jan had geen antwoord op het spel van René en ook hij verloor vrij eenvoudig met 0 - 3. 4-4 de stand, om een late avond te voorkomen mochten Rutger en Laurens hun laatste wedstrijd tegelijk spelen. Leuk was het om te zien hoe Rutger op de tafel naast mij Martijn van de tafel veegde en hem slechts 15 puntjes gunde. De 5-4 was dus snel gemaakt en winst of gelijkspel was dus afhankelijk van de wedstrijd tussen Laurens en Rajender. En wat voor wedstrijd, schijnbaar een lust voor het oog. Beiden speelden goed, Rajender spinde formidabel met de forehand, Laurens blokte deze weer formidabel. Ook aanvallend liep het goed. De eerste twee games gingen nipt naar Laurens, de derde en vierde nipt naar Rajender. In game vijf was Laurens heer en meester met 11-4. Met 6 - 4 winst een geweldige uitslag en een mooie revanche op de grote nederlaag in de uitwedstrijd. Voor TOG iets minder geweldig en voor de DHC een blijde verrassing. Met enig gejubel verlieten wij dan ook de speelzaal.

Komende dinsdag de laatste wedstrijd tegen DHC. Opstelling: Rutger, Hester en Peter-jan. Laurens is die dag jarig en bouwt een feestje met vrouwlief thuis, of was het omdat heel toevallig ook Barcelona tegen Bayern Munchen speelt?... Al met al kan ik je vertellen dat een dubbele hattrick en een goede laatste wedstrijd heerlijk voelt om het seizoen mee af te sluiten.

Weer gelijkspel voor team 1

Details

Published on Monday, 15 April 2013 20:14

Hits: 1164

Van onze verslaggever Robert,

Afgelopen vrijdag reisden Patrick en Robert af naar het Oegstgeestse Pecos. Onderweg werd John nog even opgepikt, de invaller van dienst. John was ziek, zo leerde zijn Facebook-pagina ons, maar volgens John zelf viel het allemaal wel mee. Wel had hij een vormcrisis, zo meldde hij monter.
Patrick was natuurlijk ook niet geheel in goede doen en bij Robert was de grote vraag: was de wanprestatie van vorige week een incident of een opgang naar een lang en vervelend competitie-einde?

De mannen van Pecos hadden bij binnenkomst al de eerste onaangename verrassing: geen Maaike. Och, wat hadden we ons verheugd op een weerzien met haar, haar verzorgde spel en haar mooie lijnen. Helaas, drie lelijke mannen als tegenstander.
De sfeer in de zaal was, hoe zullen we dat ’s netjes omschrijven, ‘niet zo geweldig’. Tel daarbij op dat het resultaat van die avond voor beide teams van belang is als het gaat om handhaving en de toon is gezet. Patrick startte tegen Job en Patrick deed wat hij moest doen: winnen! Omdat Job de minste van het team is (qua percentage dan), was deze overwinning ingecalculeerd.

Robert mocht vervolgens aantreden tegen Michel van den Oord. In de thuiswedstrijd werd moeizaam van Michel gewonnen, deze keer kwam Robert niet in de buurt van een overwinning. Robert speelde onthutsend slecht, niet geconcentreerd, ergerde zich zelfs aan, ja wat eigenlijk niet. Omdat John zijn vormcrisis in de partij tegen Jurgen Massing eigenhandig bevestigde, moest er in het dubbel gewonnen worden. De eerste game verliep soepel, de tweede game overigens ook maar dan voor de mannen van Pecos. Omdat Robert en Patrick in game drie en vier zeer geconcentreerd speelden, liet het scorebord een 2-2 tussenstand zien.

Over de rest van de avond kunnen we kort zijn: Patrick feliciteerde Jurgen en Michel en John wist tegen Job in de vierde game een aantal wedstrijdpunten te overleven en scoorde in de beslissende vijfde game net even wat meer punten dan Job. Robert won vrij eenvoudig van Job, maar had het lastiger tegen Jurgen. Gelukkig slaagde Pecos er in om Robert boos te krijgen en als Robert boos is, dan is ie nauwelijks te verslaan. En waarom was Robert boos? Heel eenvoudig: Michel begon, als scheidsrechter, Jurgen aan te moedigen (niet hard maar onvoldoende subtiel om niet door Robert te worden opgemerkt). Jurgen kende opeens de tafel van 6 niet meer uit z’n hoofd en nam pauzes op de vreemdste momenten en Job slaagde er in om, als vervanger voor Michel, opzichtig fout te tellen en het duurde even voordat Job dat toe wilde geven. Uit alles bleek dat Pecos wilde winnen, maar met het uiteindelijke gelijkspel was Pecos wat minder tevreden.

Nadat we John hadden afgezet, mochten we in Ridderkerk nog even de teleurstelling van team 3 meemaken. Weer geen kampioenschap door een mager gelijkspel tegen een aanstaande degradant.