- Details
-
Published on Monday, 18 February 2013 21:15
-
Hits: 1190
Van onze verslaggever Bram,
Afgelopen zaterdag hadden de heren van Taveri 1 een halve thuiswedstrijd. Volgens het competitieschema werden we verwacht bij Shot '65, een bekende vereniging voor ons. Als we een iets sportievere instelling hadden gehad, zou de fiets als vervoermiddel naar Shot '65 een optie zijn geweest, u raadt het al, het trio was met de auto! Robert, Patrick en Bram mochten aantreden tegen Dennis, Levent en Roland, op voorhand een karwei dat een overwinning moest brengen.
Over de wedstrijden kan ik kort zijn en ik wil er niet al teveel over kwijt. Robert twee overwinningen, Dennis en Roland gingen aan zijn zegekar. Alleen moest hij in Levent zijn meerdere erkennen. Robert heeft dit seizoen wederom een zeer goede start maar miste de drive om het tegen Levent om te zetten in winst. Levent was hier zeer blij mee en won zijn eerste partij van het seizoen. Patrick wist tegen Levent nog te winnen maar kon zijn ritme niet vinden in de twee andere potjes. Bram had in de eerste partij tegen Dennis niet veel in te brengen, goede winst tegen Levent en heel veel pech in de vijfsetter tegen het enfant teribble van Shot '65, Roland. Derhalve 1 winstpartij, voeg daarbij het gewonnen dubbel gespeeld door Robert en Patrick en je telt 5 om 5.
Patrick stelde vast dat het de slechtste teamprestatie was sinds de samenstelling van dit team. Hierbij doen we Robert en de drie mannen van Shot wel iets te kort maar best was het niet. Waarin lag dan het succes van de dag. Heb geleerd in de jaren als je geen grootse successen kunt vieren, je het in kleine moet zoeken. De opkomst van onze prachtige vereniging was groots, NEE geen hulde aan team 1 maar wel aan ons publiek. Prachtig als je zoveel mooie mensen bij elkaar ziet, bedankt voor jullie steun.
Steun is ook een mooi bruggetje naar de knoop in m'n buik! Afgelopen zaterdag is er een (in ieder geval een voorlopig) eind gekomen aan deelname als competitiespeler. Het is helaas niet meer mogelijk om nog te kunnen spelen, fysieke ongemakken zijn de oorzaak van dit besluit. Naar ruim twee jaar blessureleed is het verstandiger om deze moeilijke stap te zetten. Een ieder bedankt voor jullie support en steun de afgelopen jaren. Maar bovenal vind ik het verschrikkelijk om afscheid te moeten nemen van twee geweldige teamgenoten. Deze mannen zijn vrienden voor het leven geworden. Ga proberen weer fysiek in orde te worden en hoop in de toekomst weer aan te kunnen sluiten. Robert en Patrick, jullie waren en zijn fantastische teamgenoten maar vooral fantastische mensen. Zal jullie missen!
P.S.:
Z'n stukje schrijven helpt niet echt; buiten een knoop in mijn buik, heb ik er een brok in mijn keel bij.
Met tafeltennisgroeten, Bram
